قیمت و مشخصات دستگاه اندازه گیری فیبر خام ایرانی

لیست قیمت دستگاه فیبر خام

دستگاه اندازه گیری فیبر خام دستگاهی تمام اتوماتیک دارای قابلیت اندازه گیری ADF و NDF و لیگنین است. این دستگاه دارای قابلیت افزودن آب سود ،اسید و دترجنت به صورت اتوماتیک می باشد. فیبر‌ خام یکی از اجزای سلول‌های گیاهی است که بدن انسان قادر به هضم آن نیست. کیفیت علوفه از شاخص‌های مهم صنعت کشاورزی است.

برای تعیین کیفیت خوراک دام اندازه‌گیری مقدار مطلوب پروتئین، مواد معدنی، فیبر و سایر مواد امری ضروری است. واژه کاملاً شناخته شده فیبرخام فقط کاربرد نسبتاً کوچکی از کل طیف فیبر در رژیم غذایی را توصیف می کند. برای مثال، فیبر خام شامل تمام هموسلولوزها و پکتین ها نمی شود، در حالی که هر دوی اینها نقشی بسیار مهم در تعدیل میکروفلور روده دارند.

اگرچه استفاده از آن در ایجاد برابری کاملا مشهود است و این برابری تمرکز انرژی خام را بر اساس ترکیب شیمیایی پیش بینی می کند، اما ارزش آن در ارتباط با توصیف تاثیر انواع فیبر ها بر باکتری های روده صفر است. انواع مشابه، مانند فیبر نامحلول در محلول پاک‌کنندهٔ اسیدی و فیبر نامحلول در محلول پاک‌کنندهٔ خنثی، در ارتباط با کمیت فیبر در هر نوع ماده تشکیل دهنده ای روشی کامل تر را ارائه می کند که هنوز ویژگی کیفی آن مشخص نشده است.

اندازه گیری درصد فیبر ADF و NDF

یکی از معیار‌های کیفیت علوفه، درصد فیبر ADF و NDF موجود در آن است. ADF , NDF به موازات هم کل فیبر‌خام موجود در علوفه را اندازه‌گیری می‌کند. تعیین میزان ADF و NDF می‌تواند میزان مصرف علوفه (به عبارت دیگر میزان خوراک دام) را بطور دقیق پیش‌بینی کند.

همچنین برای اندازه‌گیری سطح انرژی و عملکرد حیوانات مهم هستند. (NDF ( Neutral Detergent Fiber رایج‌ترین روش اندازه‌گیری فیبر است و بیشتر اجزای ساختاری سلول های گیاهی (مثل لیگنین، همی سلولز و سلولز) را اندازه‌گیری می‌کند.

روش اندازه‌گیری NDF و ADF با دستگاه فیبر خام

ADF با جوشاندن علوفه در محلول مواد شوینده اسیدی اندازه گیری می شود. باقیمانده ها ، از جمله سلولز و لیگنین ، برای نشان دادن مقدار ADF اندازه گیری می شوند. NDF با جوشاندن علوفه در یک محلول شوینده خنثی (که پکتین ها ، پروتئین ها ، قندها و چربی های گیاهی را حل می کند و سایر اجزا مانند سلولز ، همی سلولز و لیگنین را ترک می کند) و اندازه گیری مواد نامحلول بدست می آید.

به ازای هر ۱۰۰۰ کالری مصرفی، به میزان ۱۴ گرم می توان از فیبر های رژیمی استفاده کرد. که این میزان به معنی مقدار ۲۵ تا ۳۵ گرم فیبر در هر روز برای یک رژیم متعادل است.

اگر در نظر دارید که میزان فیبر دریافتی را افزایش دهید، این کار را در طول دو تا سه هفته انجام دهید که بدن شما فرصت تطابق یافتن با این تغییر را داشته باشد. همچنین میزان مایعات دریافتی را نیز افزایش دهید، به طوری که بین ۶-۸ لیوان مایعات بدون کافئین بنوشید.

اندازه گیری فیبر خام:

اندازه گیری فیبر خام دسگاهی تمام اتوماتیک دارای قابلیت اندازه گیری ADF و NDF و لیگنین است. این دستگاه دارای قابلیت افزودن آب سود ،اسید و دترجنت به صورت اتوماتیک می باشد. تخلیه و شستشو در این دستگاه به صورت اتوماتیک انجام می شود. از کمپانی های مطرح اروپایی در این زمینه شرکت VELP  ایتالیا می باشد. فیبر ها به دو گروه فیبرهای محلول و غیرمحلول تقسیم می شوند. کربوهیدرات های محلول تحت عنوان NFE نیز خوانده می شوند. فیبرها باعث تسهیل حرکت مواد غذایی در دستگاه گوارش می گردند و با چربی باند شده و از افزایش وزن جلوگیری می کنند.

فیبرهای رژیمی

به عنوان یک کربوهیدرات پیچیده غیر قابل هضم، فیبرهای رژیمی عملکرد بیولوژیکی مهمی را ایفا می کنند، با اینکه هیچ کالری و مواد مغذی ندارند و نسبت به آنزیم های گوارشی مقاوم هستند.

فیبرهای رژیمی از دیواره سلولی گیاهان تشکیل شده اند و شامل سلولز، همی سلولز، لیگنین، پکتین موسیلاژ و صمغ می باشند. بسیاری از محصولات غذایی، مجموع فیبر موجود را به صورت گرم ذکر می کنند که شامل هر دو نوع از فیبرهای محلول و نامحلول می باشند.

فیبرهای خام

فیبرهای خام به گونه ای از فیبرهای رژیمی اطلاق می شود که به صورت رسوب در شرایط استاندارد آزمایشگاهی بعد از قرار گرقتن در معرض اسید و باز رقیق باقی می ماند.

اسید و باز رقیق، تمام فیبرهای محلول و برخی از فیبرهای نا محلول غذا را در خود حل می کند. باقیمانده یا فیبر خام از سلولز و لیگنین تشکیل شده است که از نظر کمیسیون ملی تحقیقات علوم زیستی از لحاظ ارزش غذایی کاملا بی مصرف است.

میزان فیبر خام بر اساس بررسی نتایج آزمایشگاهی، ممکن است تا ۵۰ درصد کمتر از میزان واقعی در یک ماده غذایی تخمین زده شود.

فیبرهای نامحلول

فیبرهای نا محلول از معده و روده بدون اینکه هضم شوند عبور می کنند، اما آب و سم های طبیعی و مواد زائد را جذب می کنند. فیبرهای نامحلول حجم مدفوع را افزایش داده و باعث عبور سریع تر غذا در مسیرهای گوارشی می شود. منابع بسیار خوب فیبرهای نامحلول شامل غلات کامل، سبوس گندم و سبزیجاتی مانند کاهو، اسفناج و گوجه فرنگی تازه است.

فیبرهای محلول

فیبرهای محلول در آب، آب را جذب کرده و در طول پروسه هضم غذا به ژل تبدیل می شوند و به عنوان یک ژل، پروسه گوارش را کند می کند. فیبرهای محلول مانند پکتین و لگنین مانع از ساخته شدن کلسترول در دیواره رگ های خونی شده و بنابراین از بروز بیماری های قلبی جلوگیری می کنند.

همچنین به ثابت نگه داشتن میزان قند خون کمک کرده که کمک شایانی به افرادی است که دارای دیابت هستند. منابع غنی از فیبرهای محلول شامل جو، سبوس جو، دانه ها، مغز ها، نخود، لوبیا و عدس و همچنین برخی میوه ها و سبزیجات. غذاهای گیاهی اصولا حاوی ۲۵ تا ۳۰ درصد فیبر محلول هستند که اغلب کمتر از میزان فیبرهای نا محلول موجود می باشد.